
Polska
Południowa
Ideę Wiary i Światła "przeniósł" do nas obecny ks. Tadeusz Zalewski, opowiadając o tym ludziom, pracującym wówczas z osobami niepełnosprawnymi. Byli to m.in.: Andrzej Wolski, Marek Przepiórka, Pani Wesołowska, rodzina Państwa Pieprzyk i Państwo Zdebowie. Zaowocowało to uczestnictwem w obozie letnim w Pyzówce, organizowanym przez warszawski KIK (w całej Polsce odbywało się wówczas 5 obozów).
Po tym czasie systematyczne spotkania rozpoczęły dwie krakowskie wspólnoty:
-
I-sza prowadzona przez Tadeusza Zaleskiego spotykała się przy parafii Św. Mikołaja w Krakowie;
-
II-ga prowadzona przez Andrzeja Wolskiego, początkowo spotykała się w domach osób tworzących wspólnotę, w późniejszym czasie
-
u Pijarów w Krakowie.
Wspólnoty te nie miały wówczas imion, mówiono: wspólnota T. Zaleskiego, wspólnota A.Wolskiego. Do dnia dzisiejszego bardzo mile wspominany jest pierwszy obóz zimowy w Puszczy Niepołomickiej, który odbył się w 1982 r.
Po pielgrzymce do Częstochowy w 1983 r. nastąpił gwałtowny przyrost wspólnot na naszym terenie. I tak w roku:
- 1984 zostały utworzone w Polsce trzy regiony, za Region Południowy odpowiedzialnym był Andrzej Wolski;
- w styczniu 1988 odbyło się spotkanie opłatkowe Regionu Południowego
z ks. bp Stanisławem Smoleńskim, który łamał się opłatkiem z każdą obecną tam osobą. Ks. bp Stanisław Smoleński w latach 80-tych towarzyszył naszym wspólnotom: odprawiał Msze Św., udzielał I-szej Komunii Św., jeździł na opłatki do poszczególnych wspólnot. Chwile te mocno wpisały się w serca osób.
- w dniach 17-10 listopada 1988 r. Polska została podzielona na nowe regiony podczas spotkania w Kaniach Hellenowskich. W wyniku tego podziału na naszym terenie powstały trzy regiony:
-
bielsko-chrzanowsko-jaworznicko-libiąski,
-
krakowski
-
krakowsko-zakopiańsko-kielecki.
Tworzącym się wówczas wspólnotom na Południu Polski towarzyszył Bernard Uchmański. Życie tętniło tradycyjnym już rytmem: regularne spotkania wspólnotowe, rekolekcje adwentowe/wielkopostne, pielgrzymki (Kalwaria Zebrzydowska, Częstochowa), obozy, jubileusze.
1991w Polsce jest 130 wspólnot. Rada Krajowa dokonała podziału na trzy niezależne prowincje, korespondentem Prowincji Polski Południowej była Krystyna Halat.
- w listopadzie 1992 równolegle w 3 prowincjach odbyły się wybory odpowiedzialnych. Za naszą prowincję pierwszymi odpowiedzialnymi zostali Agata i Paweł Malikowie z Krakowa.
Kolejne osoby odpowiedzialne to:
1995 - 1998 Monika i Robert Rogowie ze wspólnoty "Migdałki" z Krakowa
1998 - 2001 Aleksander Kuciel ze wspólnoty "Dominki" z Jaworzna
2001 - 2006 Joanna Koczot ze wspólnoty "Dominki bis" z Jaworzna
2006 - 2009Marek Sikora ze wspólnoty "Kamyczki" z Krakowa
Do 1999 r. wszystkie wspólnoty z terenu Polski Południowej pielgrzymowały każdego roku do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. W roku 2000 r. podjęliśmy pielgrzymkę do różnych sanktuariów na terenie Polski Południowej (2000 r.- Jaworzno, 2001 r. - Bochnia, 2002 r. - Czerna, 2003 r. - Ludźmierz)
Obecnie nasza Prowincja składa się z 31 wspólnot.
Dominiki
Jaworzno

Legion Małych Dusz
Sosnowiec

Sięgając do korzeni historii, pierwsze spotkania
z zainteresowanymi ideą ruchu Wiara i Światło na terenie Polski Południowej, odbywały się już
w roku 1980. Wtedy to, po spotkaniu na Jasnej Górze z O. Robertim z Brukseli (kwiecień 1980), zawitali w Krakowie: Marcin, Jagusia i Joasia Garlicka. A we wrześniowych rekolekcjach
z Jeanem Vanier (Szewna k/Ostrowca Świętokrzyskiego - rok 1980) uczestniczyły osoby z terenu obecnej naszej Prowincji.
