
Jak wygląda spotkanie
Każde spotkanie zawiera w sobie czas wzajemnej obecności, czas wspólnej rozmowy i wzajemnego słuchania. Najważniejsze jest, by zawiązywać między sobą osobiste więzi, poprzez które odkrywamy cierpienia i dary drugiego, dzięki którym uczymy się poznawać go po imieniu. Dzielenie się w małych grupach pozwala każdemu wyrazić się przy pomocy słowa lub innych form komunikacji (np. przez rysowanie, rzeźbę, gest lub pantomimę...). W ten sposób staramy się "być razem": dźwigać ciężary jedni drugich, dodawać sobie odwagi, wspierać się wzajemnie
i odpowiadać na potrzeby każdego. Dzięki przyjaźni wyrażającej się w delikatności i wierności stajemy się dla siebie znakami Bożej miłości (Karta WiŚ).
Spotkania za każdy razem rozpoczynamy wspólna modlitwą, ten czas prowadzi nas do Jezusa.
Po modlitwie następuje czas dzielenia. Dokonuje się on w mały grupach, gdzie rozmawiamy ze sobą na różne tematy, dzieląc się doświadczeniem życia, bycia osobą z niepełnosprawnością, członkiem jej rodziny czy przyjacielem. Każde spojrzenie i doświadczenie jest bezcenne. Dzielimy się również tym, jak w naszym życiu realizuje się Ewangelia.
Istotną częścią spotkania jest czas świętowania, czyli czas naszych rozmów, picia kawy czy herbaty, a także wspólnych zabaw. Przy stole i podczas zabawy lepiej poznajemy siebie; uczymy się siebie nawzajem. Ile radości można doświadczyć podczas wspólnej zabawy czy picia razem herbaty.
Pomiędzy spotkaniami realizuje się czas wierności, gdy członkowie wspólnoty odwiedzają się wzajemnie, dzwonią do siebie i podtrzymują więzi.
Dodatkowo każdego roku członkowie wspólnoty wyczekują wakacyjnego wyjazdów, podczas którego uczestniczą
w obozach spędzając czas na wspólnej zabawie coraz lepszemu poznawaniu siebie.

Wiele by można jeszcze mówić o naszej wspólnocie – kim jesteśmy i co robimy – ale same słowa nie oddają wszystkiego. Dlatego, tak jak Jezus do pierwszych uczniów, mówimy do Was – Chodźcie, a zobaczycie!
