Jak wygląda spotkanie

Każde spotkanie zawiera w sobie czas wzajemnej obecności, czas wspólnej rozmowy i wzajemnego słuchania. Najważniejsze jest, by zawiązywać między sobą osobiste więzi, poprzez które odkrywamy cierpienia i dary drugiego, dzięki którym uczymy się poznawać go po imieniu. Dzielenie się w małych grupach pozwala każdemu wyrazić się przy pomocy słowa lub innych form komunikacji (np. przez rysowanie, rzeźbę, gest lub pantomimę...). W ten sposób staramy się "być razem": dźwigać ciężary jedni drugich, dodawać sobie odwagi, wspierać się wzajemnie

i odpowiadać na potrzeby każdego. Dzięki przyjaźni wyrażającej się w delikatności i wierności stajemy się dla siebie znakami Bożej miłości (Karta WiŚ).  

​

​
 

​

Spotkania za każdy razem rozpoczynamy wspólna modlitwą, ten czas prowadzi nas do Jezusa.  

 

Po modlitwie następuje czas dzielenia. Dokonuje się on w mały grupach, gdzie rozmawiamy ze sobą na różne tematy, dzieląc się doświadczeniem życia, bycia osobą z niepełnosprawnością, członkiem jej rodziny czy przyjacielem. Każde spojrzenie i doświadczenie jest bezcenne. Dzielimy się również tym, jak w naszym życiu realizuje się Ewangelia.

 

Istotną częścią spotkania jest czas świętowania, czyli czas naszych rozmów, picia kawy czy herbaty, a także wspólnych zabaw. Przy stole i podczas zabawy lepiej poznajemy siebie; uczymy się siebie nawzajem. Ile radości można doświadczyć podczas wspólnej zabawy czy picia razem herbaty.

​

Pomiędzy spotkaniami realizuje się czas wierności, gdy członkowie wspólnoty odwiedzają się wzajemnie, dzwonią do siebie i podtrzymują więzi.

 

Dodatkowo każdego roku członkowie wspólnoty wyczekują wakacyjnego wyjazdów, podczas którego uczestniczą

w obozach spędzając czas na wspólnej zabawie coraz lepszemu poznawaniu siebie.